23 Kasım 2020 Pazartesi

Ne Çok Olmuş ,Yokluğum



Blog bilgisayarımda ana açılıştır crome da.
,bir rutin vardı ofise gittiğimde pc yi açarsam webe girersem işk karşıma blog açılırdı .
bir kaç eş dost gezerdim ne var ne yok havadisleri okurdum blogcanlarımda , sonra ruhumun havasına göre de bir yazı yüklerdim epey de bir rutine oturmuştu bu alışkanlığım. ama sonra pandemi geldi . uzun bir süre direndim ofisten bilgisayrı eve getirmedim ama sorna gidip gelmek zor olmaya başladı çocukla uymamamaya orda geçirdiğim zamanın hiç bir verimi olmamaya başladı . 
Bilgissayarı eve getirdim ofisteki kadar olmasa da evde de proje başına her geçişimde blog yazmaya da devam ettim . Sonra proje de gelmeyince bu kez pc başına geçmemeye başladım .
o arada tabii ki bilgisayar ile olan alakam dışında hayatta neler değişiyor ve de muhakkak li değişmelere de devam edecek 


Hayat işte bu eklediğim fotoğraf gibi 
bir yukarı bir aşağı 
her konuda bu şekilde gidiyor güzel şeyler oluyor oluyor enerjiniz yükseliyor yükseliyor sonra 
olmuyor 
güzeller azalıyor bir ara nötr devam ediyorsunuz yola ama sonra nötr bitip aşağa düşmeye başlıyorsunuz 
ama o da sürekli değil en dibe vurduğunuzda bu aslında yukarı çıkışın da başlangıcı oluyor 
hayatın böyle olması belki de iyi bişeydir 
yani herşeyin aynı olması  da pek matah değil hani :)



Filografi tablo siparişlerim devam ediyor o kısım epey yoğun 
ama insanın ruhunun enerjisi olmadığında parmakları da sekteye uğruyor .

okullar kısmi açıldı oğlumu göndermedim çok uzun bir mevzu evde desteğimi vermeye çalıştım ama bu destek de epey bir miktar enerji demek .
Profesyonel mesleğimde bi gelişmeler değişmeler var bakalım rayına oturduğunda inşallah hakkımda hayırlısı olsun 
amin 
işim olduğunda mecburen oğlumla çıkmam agerekiyordu bir yerlerden elden proje almam veya rapor teslim etmem veya imza atmam gerektiğinde , bu gibi zaruri evden çıkışlarda da ona da en azından dış mekan aktiviteleri planlamaya çalışıyorum insansız dünyalar bulmaya .
kolay değil bu da

resmi dairelerde bir kaç işim var bir evrakı yaklaşık iki aydır bekliyorum 
çok bunaltıcı 
pandemiyi sanki bahane olarak da kullanıyorlar 
çok şevk kırıcı durumlar
ama hayırlısı 
bugün biraz dip noktadan baktım 
en dibe yakın pencereden belki de 
eğriyi kontrol etmek belki elimde değil ama ben yüzümü aşağaya çevirirsem göreceğim şey hep dip olacaktır
yukarı bakmak lazım geliyor sanki ne dersiniz blog canlarım ...
sevgiler 


 

4 yorum:

  1. Bence de daima yukarıya bakmak gerekiyor olumsuza odaklandık ça hayatın tadı da kaçıyor.

    YanıtlaSil
  2.  "Hayat, aynen kalp atışlarımızın izdüşümü gibidir; zigzaglarla doludur. Düz bir çizgi ise sadece ölümün ifadesidir...
    "İkbal Gürpınar

    Ne mutluki inişli ve çıkışlı hayatımız var, hala yaşıyoruz:)

    YanıtlaSil
  3. Merhabalar.
    Bu blog sayfanızı da merak ettiğim için, profilinizdeki linki kullanarak ziyaret ettim. Ancak, bu sayfanızla ilgili herhalde "Https" ayarından https yönlendirmesini aktif yapmamış olacaksınız ki, "güvenli değil" uyarısı veriyor.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğrudur bu sayfaya epeydir ben de uğramamışım

      Sil