20 Ekim 2014 Pazartesi

Paralel evrenlere selam olsun

Zihnimdeki seslerin susmasını istiyorum artık,susmalılar.
Paralel evrenlerin birinde ,aslında hiç tanışmadığım birileriyle,aslında hiç sahip olmadığım birşeyler yüzünden atışmaktan yoruldum.nasıl fuzuli bir enerji kaybıdır bu.
Ve nasıl beyhude bir çabadır benim paralellerimde.
Sanırım benim beklemediğim anlarda beklemediğim kişilerden kaynaklanan stresi bertaraf etme yöntemim bu ;zihnimi paralel evrenlere göndermek.
Birileri portal açabilene kadar yalnızca zihnimi gönderebilmekle yetinmem gerek.
Ortadaki tek tuhaflık bence zihnimi paralel evrenlere göndermem değil gönderdiğim paralel evrenlerde atışmam yani sonsuz seçenek içinden huzurlu bir seçime odaklananıyor beynim muhakkak hır çıkarcak ,)
Gözlükleri takmadan yürüdüğümde mesela paralel bir evrende gibiyim kafamı kaldırıp baktığımda yanımdan geçenler insana benzemiyor ki benzeyecek kadar yakına gelenleri ben tanımıyorum ..
Hayat çok eğlenceli...