Çünkü AN önemli

çünkü an önemli çünkü anlardan ibaret hayat

bazen yürürken kıyı boyunda henüz filizlenmeye başlayan 

 gül tomurcuğunu saklarsın avucunda 

neden mi çünkü an bitecek biliyorsun

anı içinse nesne gerekiyor fani yüreğine

sonra mı an bitiyor anı bazen gülümsetiyor bazen acı veriyor hatta

sonra

 zaman yine durmuyor

başka bir an geliyor

an işte

 aynı duygu ve sen

 ona sıkıca tutunmak adına

 bir peçeteye sarılıyorsun bu kez

belki de bir kaleme 

ya da anahtarlığa

belki belki yalnızca gökyüzündeki bir buluta

gözüne takılan yıkık dökün bir çatıya

gönlüne dolan coşkuyu bir yerlere depolamak hep hissetmek istiyorsun 

ama

ama 

zaman yine durmuyor

sonsuz zannediyorsun ya hani kalp atışlarını 

sen her hissettiğinde coşkuyu bitiyor ömür ağır aksak ...

verdiğin ve sana ait olan hiçbir karar pişmanlık değil!

veremeyip ardında bıraktığın her kararsa hüzün yanına

ne de olsa ben sadece insanım 

ne de olsa sadece insanız ...