23 Kasım 2020 Pazartesi

Ne Çok Olmuş ,Yokluğum



Blog bilgisayarımda ana açılıştır crome da.
,bir rutin vardı ofise gittiğimde pc yi açarsam webe girersem işk karşıma blog açılırdı .
bir kaç eş dost gezerdim ne var ne yok havadisleri okurdum blogcanlarımda , sonra ruhumun havasına göre de bir yazı yüklerdim epey de bir rutine oturmuştu bu alışkanlığım. ama sonra pandemi geldi . uzun bir süre direndim ofisten bilgisayrı eve getirmedim ama sorna gidip gelmek zor olmaya başladı çocukla uymamamaya orda geçirdiğim zamanın hiç bir verimi olmamaya başladı . 
Bilgissayarı eve getirdim ofisteki kadar olmasa da evde de proje başına her geçişimde blog yazmaya da devam ettim . Sonra proje de gelmeyince bu kez pc başına geçmemeye başladım .
o arada tabii ki bilgisayar ile olan alakam dışında hayatta neler değişiyor ve de muhakkak li değişmelere de devam edecek 


Hayat işte bu eklediğim fotoğraf gibi 
bir yukarı bir aşağı 
her konuda bu şekilde gidiyor güzel şeyler oluyor oluyor enerjiniz yükseliyor yükseliyor sonra 
olmuyor 
güzeller azalıyor bir ara nötr devam ediyorsunuz yola ama sonra nötr bitip aşağa düşmeye başlıyorsunuz 
ama o da sürekli değil en dibe vurduğunuzda bu aslında yukarı çıkışın da başlangıcı oluyor 
hayatın böyle olması belki de iyi bişeydir 
yani herşeyin aynı olması  da pek matah değil hani :)



Filografi tablo siparişlerim devam ediyor o kısım epey yoğun 
ama insanın ruhunun enerjisi olmadığında parmakları da sekteye uğruyor .

okullar kısmi açıldı oğlumu göndermedim çok uzun bir mevzu evde desteğimi vermeye çalıştım ama bu destek de epey bir miktar enerji demek .
Profesyonel mesleğimde bi gelişmeler değişmeler var bakalım rayına oturduğunda inşallah hakkımda hayırlısı olsun 
amin 
işim olduğunda mecburen oğlumla çıkmam agerekiyordu bir yerlerden elden proje almam veya rapor teslim etmem veya imza atmam gerektiğinde , bu gibi zaruri evden çıkışlarda da ona da en azından dış mekan aktiviteleri planlamaya çalışıyorum insansız dünyalar bulmaya .
kolay değil bu da

resmi dairelerde bir kaç işim var bir evrakı yaklaşık iki aydır bekliyorum 
çok bunaltıcı 
pandemiyi sanki bahane olarak da kullanıyorlar 
çok şevk kırıcı durumlar
ama hayırlısı 
bugün biraz dip noktadan baktım 
en dibe yakın pencereden belki de 
eğriyi kontrol etmek belki elimde değil ama ben yüzümü aşağaya çevirirsem göreceğim şey hep dip olacaktır
yukarı bakmak lazım geliyor sanki ne dersiniz blog canlarım ...
sevgiler 


 

5 Eylül 2020 Cumartesi

Bildiklerim Kadarım




 bildiğim kadardır adaletim 

çünkü her zaman ne biliyorsam onun ile tartıyorum dünyayı 

ve ben o gün bildiklerim kadarım 

yarın yeni birşey öğrendiğimde,

 bilgilerimi güncellediğimde bakış açım da güncellenecek hayata 

ve adalet asla sabit değildir, bildiğim kadardır adaletim 

ama ben bir insanım bilebileceklerim , görüp öğrenebileceklerim sınırlı 

isteğime imkanlarıma ve heveslerime bağlı bildiklerim 

yani her zaman için o an bilemediklerim kadar yanılıyor adaletim 

dış dünyayı yargılama biçimim, insanları tartma biçimim 

tüm bu denklemi kurduğumda çok bilinmeyenli bir denkleme dönüşüyor ADALET sayısal zihnimde 

yani bilinmeyenlere bağlı olarak yanılabiliyor olacağımı kabul ediyorum 

PEKİ ya SİZ? 


27 Temmuz 2020 Pazartesi

Acır diyorum


Kalbim diyorum kolay acır
Ruhum incinir o dert değil de kalbim
Acır diyorum
Hani öyle acır ki damla damla olur dökülür gözlerimden
Ama
Sesim çıkmaz... 

5 Temmuz 2020 Pazar

Yankı



Çıkmayan sesimin yankısı sanki hayat, 
Karanlıkta el yordamı yön bulmaya çalışırken, 
Bir yankı çarpar ve savurur bambaşka bir diyara. 



4 Temmuz 2020 Cumartesi

Boşluk


Ufukta kaybolmak üzere güneş ışıkları,
 Bu gün de vurmadı üzerimize zerresi.
Yine dolunaymış bu gece,
Sensiz aydınlanacak sokaklar.
Ellerimi ceplerime sokacağım,
Ellerinin yokluğunda üşümesinler.
Zihnimde dinlediğimiz şarkı çalarken
Gözlerim hülyalı hayallerden yolu görmeyecek.
Başımı kaldırdığımda göreceğim,
birlikte baktığımız son manzarayı.
Yine yolum aynı yere çıkacak besbelli,
Bıraktığım yerde misin bakmaya geleceğim.
.
H. Y. Y


22 Haziran 2020 Pazartesi

Ne Olmuş ,,,


Olmuş olanda tesirimiz  yok 
Olmakta olanda gücümüz yok
Olacak olana ise hükmümüz yok

13 Nisan 2020 Pazartesi

Tarihta Bugün




 5 yıl önce bugün çok sevdiğim huzurlu bir mekanda candostumla çay içip sohbet ediyorken arka masamızdaki yaşlıca bir çift susmuş ellerindeki telefonları karıştırıyorlardı.Dikkatimizi çekince bir süre onları takip ettik tek kelime etmediler bu bana çok acı gelmişti ,telefon her yaşta sohbeti baltalıyor demişim o günkü fotoğraf paylaşımıma , 
şimdi ise elimde telefon o mekanda çay içip dostuma ne zaman sarılabileceğimi tasavvur edemiyorum , teknoloji olmasa sohbet edemeyeceğim dostlarımla insan elindekinin kıymetini ne de güzel bilmiyor değil mi ..