Sesszilik bazen çok takıldığım bir terim oluveriyor .
sessizlik bazen çok büyük çığlıklardır ama derler ya anlayana diye öyle bir çığlık bu :)
Diğer bloğuma o kadar sık yazıp burada bu kadar sessiz kalmak çok ayıp olmuş diğer yarıma :)
Diğer yarım dediğim kendi öz parçalarımdan biri , bazen kendimi parça parça canlandırıyorum gözümde , legodan ziyade her parçası değişik şekillendirilmiş yapbozlar vardır ya öyle parçalar hani birleşmeleri zor ama muhakkak da birbirlerne ihtiyaçları vardır .
kendimi öyle parçalar halinde hayal ediyorum her bir parçam ben her biri ayrı ben ama ben olmak için bana hepsi gerek :)
bazen uzun ve anmlamlandırması zor cümleler kurmakta üzerime yoktur zira zihnim bazen hakikaten karışıyor toz dumanın dağılmasını beklemek gerekiyor sade cümleler için ama hayat beklemek için biraz fazla kısa değil mi sizce de :)
Şu günlerde büyük bir parçam anne hatta annelik her parçaya iliştirilmiş yükseltici parça gibi ayrı kendine özgü bir parça değil, mesleğim , teker teker hobilerim , hayallerim kurgularım , akşamları oğğluma uydurduğum masallarım , yazdığım şiiirler karaladığım yazılar içtiğim kahveler ettiğim sohbetler, izlediklerim dinlediklerim güldüklerim ağladıklarım herşey birer parça her parça bir ben bu blog da o benlerden biri ve ben onu çok üzdüm sanırım :)
haydi defteri karıştırıp da bir sayfayı ekleyelim buraya her gün değil belki ama haftada bir gün bunu yapmaya devam edeyim belli mi olur gönlünü alırım belki kendimin :) neden olmasın severim kendimi
yazmışım ki ;
Kalbim ellerimde,rüzgarda titreyen bir yaprak ,
eriyip akıyor parmaklarımın arasından
tutamıyorum hayallerimi ....
olmuş olan
olmakta olan
olacak olan
arasında
sıkışmış ömür ....
geçenlerde instagramda yayınlamıştım yazdıklarımdan bir parça birisi özelden yazdığımda kelimelerin altını çizip resim atmış burda ne demek istedin kimden bahsediyorsun diye
önce güldüm bu soruyu bana kocam sormuyor sen kimsin yahu,
kaldı ki şiir duygu işi sigara içmem ama sigara külünde bulunan duygusallığı yazarım kalkıp da bana sigara içme zararlı demek gibi yok bu hafif kaldı
bana bu tarz bir soruyu sorma hakkını bulmak için bir kere kimsin sen , insanların tanımadığımız insanların hayatlarına karışma hayatları hakkında söz söyleme hakkını bulduğumuz egomuzu tam olarak nasıl şişiriyoruz yaaa
ağzıma gelen küfrü etmesem de gayet edepli bir şekilde paylayıp engellemiştim yıllardır bloğa yazarım bir kişi de çıkıp demedi ki bu cümleyi kime yazdın şu hikayedeki kimdir diye :)
boşuna blog sevmiyoruz arkadaş yaaa :) bir saygı var edep var
ama sosyal medya fena ve orda büyüyen bir nesil geliyor allah yardımcımız olsun
güzel günler dilerim
her hafta görüşmek üzere umarım :)
diğer bloğumda her gün inşallah :)
