Bir dostumu kaybettim ha?!

Demek bir dostu kaybettim ben ha?
Ama ben bilirim ki dost dediğin kaybedilmez ben kaybedilene nasıl dost diyeyim ki?
Demek ki aslında hiç dost olmamış o .
Demek ki ben insanları zannettiğim derecede iyi tanıma becerisine sahip değilim.
Demek ki hep verdiğinde sana gülümseyen ,ben bu noktada veremem dediğinde sırtını dönebilirmiş.
demek ki hep verecek salaklığı yapmamak sana insanların gerçek yüzlerini gösterebilirmiş başını kaçırmaya çalışsan da hayat bunu gözlerine sokarmış...
Demek ki aslında dost değilmiş.
Demek ki zaten sahip olmamışsan asla kaybedilen değersizmiş.
Demek ki üzülmüyorsan gidene kalbin zaten sahiplenmemiş.
Demek ki kalbine güvenmek her zaman kötü birşey değilmiş.
Demek ki sen dürüst olduğunda seni sevmeyeni umursamamak çok huzur getiren bir suyguymuş.
Demek ki bu kadar düşünce ayırıp zamanımı vakfettiğime göre ben sıfır noktasında insanlara çok fazla öndeğer yüklemesi yapıyormuşum bundan vazgeçmem gerek artık.
Nasıl bir paralel evrenim var ise orada artık ne kadar koca yürekli isem sevip sevip duruyorum insanları halbuki ne gerek var? nasıl sadistçe heyecan anlayışım var benim böyle yaaa.
Ve neden illa dost biriktirmeye çalışıyorum ki nasıl psikopatça bir ihtiyaçtır bu olmasın yeni dostlarım nolur ki insanlara potansiyel ömür dostu gözüyle neden bakıyorum ki sanki?
Ben insanlarda zenginliği huzuru mutluluğu dostluğu biriktirme huyunu nerde kaptım yaaa bir tedavisi vardır kesin.
Bulunur tabii ki her kımız zararlısına bir tedavi olduğu gibi buna da bir tedavi vardır muhakkak.
Sevilir sevilir bir güzel sevilir :))
Bu türkü coştu yine zihnimde :)) haydi hayırlısı olaun hakkımızda yaş muhasebem de devam ediyor eksi biiir dost haneye yazıldı :))

posted from Bloggeroid