Gerçek nerede?

Gördüğünüz şey gerçek mi ?
Hayır değil :) her şey bir kurgudan ibaret!
Düşünün bir fotoğraf var; önde bir obje arkada bir manzara sizce o manzaranın görünmesi istenmese kadraj bilgisi olan kişi bunu fark etmez miydi :)
Düşünülmeden yapılan çok az şey var bence, söylenen ise çok şey.
Düşünmeden söylediklerim benimdir, düşünerek söylediklerimse size dairdir...
Ya da bir şeyler saklanılmak istense bu yapılamaz mı ?
Kimse kimsenin sebebi değildir bence.
Her karar kişinin kendisine ait olmalı onun hesabını yalnız vereceksiniz zira!
Kendi hesabımdan ben sorumluyum kimseyle sürüklenemem .
Bir yağan bir güneş açan gökyüzü haya; mutlu-umutlusun ya da üzgün-karamsar hepsi sensin sırasını belirleyemezsin sadece hangisine odaklanacağını seçebilirsin .
Odağını seçersin geri kalan sadece kullandığın aracın dışında, yol kenarında sen yolu katettikçe geride kalan kuru ağaçlardır.Dilersen başını çevir ve onlara bak ama odaklanma yoldan çıkarsın.
Odağınız sağlam olsun insanlara böyle dua etcem artık :) ve kimse bişey anlamayacak zaten anlaşılmak derdini gütmeyi yıllar önce bıraktım enn güzeli !
iyilikler dilerim ve sağlam odaklar :)

Hayat'ı tanımlama çalışmalarım :)

Bu aralar her şeyle tanımlıyorum hayatı :)
 bir noktada doğru tanımı bulacağım eminim umut hep var :)


Hayat; piyano çalma uygulamasına benziyor önünüze farklı yerlerden farklı anlarda parıldayan notalar gelir ve siz doğru anda doğru parıltıya dokunursanız enfes bir melodi elde edersiniz :))


Passe ,passe,passera La derniere restera...   :Geçecek, geçecek… geçecekler. 
En son gelen, kalacak geriye...

Hayat; araba bakmaya benziyor, gücünün yeteceği ile hayallerini süsleyen arasında dağlar kadar fark var :))))

eyvalllah tükenmeyen umudaa

Ying yang

Hep ordalar hep yanyanalar aslında sadece sesleri bazen çok yüksek çıkıyor ...
Avazları çıktığı kadar bağırıyorlar o kadar yüksek ki hiçbir şey duyamaz oluyor insan ve bir karar vermek gerekiyor,birini seçip devam etmek gerekiyor.
hayat durmuyor dursa mı keşke hayır durması iyi olmazdı durmamalı durmasın.
Ama duyulmuyor hiçbirşey bir karar vermek gerek ,kolera günlerindeki gibi 60 mı beklenmeli yoksa şarkının birindeki gibi seni uzaktan sevmek aşkların en güüzeli mi demeli .
Sevmeli mi sevmemeli mi yoksa hiç bulaşmamalı mı :)
Belki de seçeneklerden biri yetti canıma mı olmalı bir özyol mu bulunmalı insan kendi özünü nasıl bulur ki bu gürültüde.
Bence iyi yok! bence kötü yok !bence pişman olmak da yok! sadece mutlu küçük çalılıklarda biriktirilen hafif mavi(ne mavisiydi o yaaaa) ışıltılar var hayatta.
Çok ışıltı biriktir karanlıkta kalıp düşünmek zorunda kaldığında Parıldasın küçük ışıltılar mutlu çalılıklarda.
Her insanın mutlu küçük çalılıkları olmalı sadece kendisine ait ve mutlu çalılıklarının üzerinde prusya mavisine çalan beyaz ışıltıları (evet hatırladım)
Çünkü her insan yalnızdır ve karar verildiğinde köşelerine çekilir ying ile yang,
Sessizlik çöktüğünde pişmanlıklar olmadan keşkeler olmadan biriktirilen küçük mutlu an lar kalır yanımızda.
Biriktirilmesi gereken mutlu ışıltılar şerefine
Patlat bir şarkı çal bu gece içiyorum yine bu gece :)
Üzgünüm bağlamak zor açıklamak zor anlamaya çalışmamak kolay kolayı sevenlere hayat hep mutlu...
Şımarığım hep olucam karar verdiğimde keşkem olmıycak pişmanlık olmıycak,çok seçenek var ya da seçememek seviyorum son ses bağrışlarınızı üzmeyin birbirinizi ikiniİ de biliyorum herşey benim iyiliğim için ama ben o ışıltıları is ti yo rum
Yere oturup ayakları yere vura vura tekrar etmem gerekiyorsa da yaparım :))

posted from Bloggeroid

Söyle bu kez ne istiyorsun

Konuşmak istediğin insanla konuşamazsın konuşabileceklerinin sesini duymak istemezsin ya hani durumum o kadar vahim.
nerde düze çıkarım nerde sakinleşir bu fırtına hiç bir fikrim yok.
Limandan çok uzaktayım ,kayalıklar var hissediyorum etrafımda, bir yerlerden denizfenerimin ışığı çevremde ve gittikçe uzaklaşıyor sanki.
Limana yaklaşmalıyım demirlemeliyim sakin sularda ben dalgalardan korkuyorum fırtınadan korkuyorum çığlıklarımı kimse duymuyor.
Yardım istemeliyim biliyorum biryerlerde bana da yardımını sunacak bir liman vardır inanıyorum ama ilerlemeye gücüm yok bunu istemiyorum bile.
Sadece bu an sadece şimdi ve ben yalnızım.
Dalgalar şimşekler savrulan yelken ve rüzgar sadece ben yıldızlar bile sessiz bu gecede,onlar bile söylemiyor yönümü herşeyi ben bilmek istemiyorum.
Öğrenmek istemiyorum sadece susmak istiyorum.
Suskunluğum anlaşılsın istiyorum.
Ya da istemiyorum bunu aslında şımarklığımdan nefret ediyorum.
Normal olsaydım keşke bilmeseydim keşke merak etmeseydim söylemeseydi keşke kimse.
Keşkesiz yaşamak istiyordum değil mi mış gibi yapmazdım hani ben asla ve hep içimden geldiğince severdim değil mi
Büyümek değil bu bence olgunlaşmak da değil böyle olmazdı benim büyümem!
Pes ettim bence bıraktım kürekleri rüzgara yelkenlerimi ve seyrediyorum dümeni...
Çekildim kenara ve seyrediyorum fırtınayı eğer o an sa kıymetli olan keyif alınması gereken seviyorum kaybolmakta olan ışığını...

posted from Bloggeroid

Söyleyemedim...

söyleyemedim, sana ne kadar ihtiyacım vardı halbuki,
kelimelerimin anlamı yetmedi ifadeye kalbimi,
gittin ya sen, canım hiç bir şey istemiyor şimdi,
oysa ki olmalıydı bir şeyler daha,hayat böyle değildi,

...

kifayetsiz kaldım bir anda,
nasıl da kaçak çıkmışım ben oralarda ,
var mı senin tabanın o kadar? nasıl taşıyacaksın,
yeter mi senin gücün düşün bir
çökecek bir noktada omuzların, taşımayacak kalbini
hak değil o koca kalbi kimseye tahsisin

...

 sen yaptın ağlama bana dayanamıyorum sızlanmalarına
istemek yetseydi burda olmazdın ki zaten önce bunu anla..


aaaa yetti canıma zihnimdeki kelimeler yanyana gelip bir anlama bürünemedi devrildikçe devriliyorlar .
o zaman şarkı söylemek lazım :)

Değiş tokuş

Günlük duygu değişimi anındayım.ya da kendimi öyle teselli ediyorum.ofisten çıktığım anda her adımda ofisteki herşeyi toparlayıp raflara yerleştiriyorum,eğer kısa sürede başarılı olamıyorsam yolumu uzatıyorum.sabah evden çıkana kadar o düşüncelerin duyguların hiçbirini düşünmemeye çalışıyorum ve şu an tam tersini yapıyorum evdekileri raflara yerleştirip diğer yükleri alıyorum bir bir omzuma.başarıya ne kadar ulaştığım göreceli dün dozu yüksekti sinirimin eve kadar geldi şimdi de evden taşıyorum bişeyleri.üzarinde daha çoook çalışmam gerekiyor sanırım bu felsefenin.
Bu keşmekeş içinde tek işe yarayan şeyse oğlum şükürler olsun ki bünye reddetmiyor .bu sabah karışık yine bünye yine biriken birşeyler var yine üzerinden geçilmesi gereken cümleler.hayat kolay deselerdi bırakır giderdim de zorluk derecesini seçememişim. :)
Allahım zihnim bulandı bu ne fena bir parfümdüüüür ben neden otobüse bindim neden yürümedim oyyyy nefesim kesildi.
Tamamdır birden dağıldı düşünceler kim demiş kötü parfüm işe yaramaz die :))

posted from Bloggeroid

2013 e mektubum

Evet biliyorum 2014 deyiz şaşırmadım yılları.yakın zamanda yine elime geldi o mektubum üniversite 1 de yazmışım 30 lu yaşlarıma hani şu reklam var ya çocuk işi gücü bahane etmeyip geziyor ya gençliğinde ve 30 larına da aynı şeyi söylüyor çoluk çocuk geziyır reklam yıldızımız hah işte benim mektup da o hesap :) bazı cümleleri şifreli yazmama rağmen hala anlıyor olmam yeterince genç olduğumu hissettiriyor bana.ikinci ihtimal olarak bile zor görsüğüm evli ve çocuklu durumuna sahip olmam ironik.ha mesleğimin sevdipim kısmını yapıyorum bu teselli edici fakat kendime temennimi yerine getiremedim hala umut var umudum var o ayrı ama şu ana kadar çoktan sahip olabilirdim.bazı kararlarımla ilgili ufak da olsa pişmanlıklarım yok desem yalan olur.muhtemelen tardis im olsa geri dönüp farklı şeylere karar vermezdim pişmanlıklar da benim.ve bundan on yıl sonrasına ölmez hayatta kalırsam yazdığım mektup şekilleniyor ,bakalım bu kez ne kadarında başarılı olurum ölmez sağ kalırsam tabi.kitabın adını anımsadım kolera günlerinde aşk saçmasapan bir senaryo ve tüm mantıksızca sevişlere rağmen göreceli bir mutlu sonu olan.
Yıllar sonra hiç zaman geçmemiş gibi işe giderken yazmak sadece kendi yıllar sonrama not olsun diye rahatlatıcı bir bakış açısından ve muhakkak o bakışa sahip olucak.

posted from Bloggeroid