sessizlik

sessizlik değildi susuşlarım
yıkılışımdı her bir duymayışın
oysa ağır aksak vazgeçmeyişimdi
her bir yakarışım

hep söyledim
hiç duymadın
ve böyle bitti iki hayat

Ölüm acı değildi
ayrılıktı yoran kalbi
ışığa koşan gece kelebeği gibiydi
her defasında sana yönelişim
ısıtsaydın beni sıcağında
buz tutmuş kanatlarımı
neşeyle uçardım yine etrafında
her defasında daha da yakınına
daha daha yakınına
ayrılığa tahammülü olmayan kalbimin ilacı senken
ucunda kavrulup ölmek olsa da
uzak kalabilir miydi kalbim ateşinden ...

...