6 Haziran 2014 Cuma

Yalan derken?

Susmak?
Çarpıtmak?
Kısmen ifade etmek?
Farklı bir şey söylemek?
Hayat siyah beyaz olaydı kolay olurdu değil mi ?
Olur muydu ?
Yalanın icadı filmindeki gibi olsaydı iyi mi olurdu bilemiyorum.
Bazen insan karşısındaki sussun istiyor.
Bazen sadece duymak istediklerimizi söylesin istiyor.
Bazen o kadar çok renk olsun istiyorum kiii her şey söylenmiş olsun hiçbir şey kalmasın kuytuda.
Bazen duymadığım şeyleri merak ediyorum, önemleri olduğundan değil, önem vereceğimden değil sadece susulmuş olmasının nedenini merak ediyor insan ve bu merak yüzünden konuşuyorum ben çok...
Bazen o kadar çok şey söylüyorum ki, o kadar çok detay, nereye varacağımı bilemiyorum .
O kadar çok doğru söylüyorum ki sanki doğruların hepsini söylemişim başka kalmamış gibi .
Tüm doğruları söylemeyip kendime saklamam yalan mı oluyor şimdi ?
Ben biliyorum tüm doğruları, bir de O biliyor, hep biliyor... başka kime söylememe gerek var ki?
O ve ben varsak sadece ve sadece benden sorumluysam daha kime doğrular verilmeli ki ?
Yalan derken ...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder