Bu aklımdan ilk geçtiğinde lise bitmi üniversite sonuçlarımız belli olmuştu ben şehrimdeki okula yerleşmiştim en çok sevdiğim arkadaşımsa çok uzak bir şehre birbirimiz için sevindik çok mutlu olduk.terminale uğurlamaya gittim ulusoyu seviyor onlar,ulusoydu otobüsü uzak şehre gidiyordu son ana kadar yanyanaydın sonra bindi yerleşti otobüsüne ve otobüs ayrıldı perondan gözlerim yaşlandı.insan tam idrak edemese de bir dönemin bitişini hissediyor kalp ağladım ama yürüdüm de güle güle diyebileceğim el sallayabileceğim bir nokta daha vardı ve yürüdüm gülücüklerle el salladım giden dostuma ben kaldım terminalde.
Sonra yine aynı terminalden aynı perondan ve o ikinci noktadan birkaç dostumu daha uğurladım yıllar içinde sevgili uğurladım ben hep ordaydım ,hep kaldım.
Bir kere giden olmak istedim ve gittim de ama bana el sallayan kimse olmadı ,uğurlayan hiç el olmadı .
Dostlarıma gitmedim benim yolum çok ayrıydı çok daha uzaktı ama ben giderken kimse ağlamadı,gidiyorum diye ben ağladım.
Şehrimden ayrılıyor olmak çok zor geldi acaba uğurladıklarım da ağlamışlar mıydı diye düşündüm mektuplarında hiç bahsetmemişlerdi...
Kalan olmak zor ama sanırım gitmek daha zor!
Sonra yine aynı terminalden aynı perondan ve o ikinci noktadan birkaç dostumu daha uğurladım yıllar içinde sevgili uğurladım ben hep ordaydım ,hep kaldım.
Bir kere giden olmak istedim ve gittim de ama bana el sallayan kimse olmadı ,uğurlayan hiç el olmadı .
Dostlarıma gitmedim benim yolum çok ayrıydı çok daha uzaktı ama ben giderken kimse ağlamadı,gidiyorum diye ben ağladım.
Şehrimden ayrılıyor olmak çok zor geldi acaba uğurladıklarım da ağlamışlar mıydı diye düşündüm mektuplarında hiç bahsetmemişlerdi...
Kalan olmak zor ama sanırım gitmek daha zor!
posted from Bloggeroid
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder